නන්පේරියල් හරහා බෙලිහුල්ඔයෙන් ලෝකාන්තයට

මට මතක හැටියට 2003 අවුරුද්දේ තමයි මට මේ ගමන ගැන මුලින්ම අහන්නට ලැබුනේ ඒත් ඒක ඉ‍ටු කරගන්න 2011 වෙනකම් ඉන්න සිදු වුනා. ඒකට හේතුව වුනේ හෝර්ටන් තැන්නට මෙම මාර්ගයෙන් ඇතුල්වීම 2006න් පසු තහනම් කිරීමත්, http://www.lakdasun.org/trails/trail-02-world-end-horton-from-belihuloya.htm එකේ මෙම ගමන Tough ගමනක් ලෙස දක්වා තිබීමත් නිසාය. ඔය අතරේ තමයි මගෙ යහලුවන් set එකක් ඔය පැත්තේ දින 3ක් සංචාරය කලේ ඔවුන්ගේ කාලසටහනේ දෙවැනි දිනය වෙන් කරලා තිබුනේ නන්පේරියල් මාර්ගයෙන් ලෝකාන්තය තරණය කිරීමටයි. ඒත් මගේ කාලසටහනේ එම ගමනට වෙන් කල හැකිව තිබුනේ එක දිනයක් පමනයි. 2011-05-28 වෙනිදා උදේ 2.15 පමන කොට්ටාවෙන් මම ගමන් ඇරඹුවා. මගේ අරමුණ වුනේ සබරගමුව campus එක ලගින්(පඹහින්නෙන්) උදේ 6ට ඉහල ගලගම දක්වා පිටත්වෙන bus එකට පැමිනීමයි. අපරාදේ කියන්න බෑ නියම යාලුවෝ ටික මටත් එක්ක කෑමත් අරගෙන වෙලාවට ඇවිල්ලා තිබුනා. ඒත් නන්පේරියල් මාර්ගයේ කැඩිච්ච පාලමක් තියෙන නිසා bus එක තිබුනේ නෑ. මොනවා කරන්නද අපි දෙපා වලට දිරි දීලා උදේ 6.10ට නන්පේරියල් හන්දියෙන් පිටත් වුනා.


19දෙනෙක් ගමනට සහභාගී වුන නිසා අපට ලොකු වෙහෙසක් දැනුනේ නැති අතර, අතරමගදී පෙනෙන බෙලිහුල් ඔය නිම්නයේ සිට සමනල වැව හරහා සිතිජ ඉම අපගේ නෙත් සිත් පැහැර ගත්තේය.


උදේ 8.30ට පමන නන්පේරියල් තේ factory එකට ලගා වූ අප උදෑසන අහාරය ලබා ගත්තේය. අතරමග විශාල කාලයක් ගතකල අප Nagrak Division එකට යනවිට දහවල් 12 පමන විය. මෙතැන් සිට 3.2km දුරකින් ලෝකාන්තයද, 1km දුරකින් Holiday Bungalow එකද පිහිටා තිබේ. බෙලිහුල් ඔය නගරයේ සිට පයිනස් කැලයක් හරහා පැමිනීමෙන්ද මෙතනට ලගා විය හැක.


අප දහවල් 12.30 ට පමන bungalow එක අසලට පැමින දිවා ආහාරය ලබා ගත්තෙමු. මෙතැනින් ඉදිරියට ඇත්තේ හෝර්ටන් තැන්න ස්වාභාවික රක්ෂිතයයි.


අප මෙතෙක් පැමිනි ගමන 4WD වාහනයකින් නම් පහසුවෙන් ලගා විය. හැකිය. දවල් 1ට පමන ගමන් ඇරඹූ අප වනගත අඩි පාරක තැනිතලා බිමක් ඔස්සේ ඉදිරියට ඇදුනෙමු. පැයකින් පමන අප එක් කන්දකින් තවත් කන්දකට මාරු වෙන ආකාරය කුඩා නිම්නයෙන් තහවුරු විය. සවස 2.30 පමන අප ලෝකාන්තයට පැමිනියෙමු. ආසන්න ස්ථානයක අපගේ ගමන් මලු සගවා තැබුවේ Guideලාගේ ඇස නොගැටෙන පරිදිය. ඒ අප නීත්යානනුකූල නොවන මාර්ගයකින් පැමිනීම නිසාවෙනි. ලෝකාන්තය මුදුනට අප ආ මාර්ගය ගැන මනා වැටහීමක් ලබා ගත හැකි විය.

සවස 3ට පමන ආපසු බලා ගමත් ගත් අපට ගමන් මග වැරදිනි. විනාඩි 30ක් පමන කාලයක් වැය කර නිවැරදි මග සොයා ගැනීමට 19 දෙනෙක් සිටීම මනා පි‍ටුවහලක් විය. වනයෙන් එලියට පැමිනෙන විට පස්වරු 5 පමන විය. 2-3න් දෙනෙකුගේ පාද වල ඇතිවූ ආබාධ නිසා නන්පේරියල් තේ factory එකට ලගා වන විට රෑ 8ට පමන විය. ඉන් පසු විශාල කාලයක් truck රථයක් පැමිනෙන තුරු සිටි අප හල්දුම්මුල්ලේ නවාතැනට යනවිට රෑ 12 විය. ඉන් පසු රෑ ආහාරය ලබාගත් මම උදෑසන 2ට පමන බදුලු-කොළඹ බස් රථයකට ගොඩ වූ අතර උදේ 6.30 පමන campus එකට සේන්දු විය.

විශේෂ ස්තුතිය : අවුරුදු 9ක බලාපොරොත්තුව ඉ‍ටුකර ගැනීමට, ගමනට ආරාධනා කල ලිලන්ත රංගන සොයුරා ඇතුඵ පිරිසට

උඩගලදෙබොක්කෙන් ගලමුදුනට ගිය ගමනක් (නකල්ස් චාරිකා)

අපේ රටේ කවුරුත් පාහේ වනයක අසිරිය බලන්න යන හොදම තැන කියලා හිතන් ඉන්නේ සිංහරාජය. එයිනුත් 90% දෙනා යන්නේ රත්නපුර -> කලවාන->වැද්දාගල->කුඩව පැත්තෙන් තමයි. මම දැකපු විදියට කුඩවට යන්න විශාල කාලයක් ගතවෙන නිසා බොහෝ දෙනක් ඉක්මනින් Research center එකට යනකම් පයින් ගිහින් එනවා. ඒ යන්නෙත් අඩි 5-6ක පාරක, හදිසියෙන් හරි නියම සුන්දරත්වය විදින අයත් නැතුව නෙවෙයි. විදේශිකයන් නම් සැබෑ සුන්දරත්වය විදිනවා. සිංහරාජයේ පිටදෙනිය Enterance එක නම් සුන්දරත්වය විදින්න හොදම තැනක් තමයි. සිංහරාජය, යාල, විල්පත්තු කොහේ ගියත් Forest Department/Wild Life Department එකේ Permission අරන් තමයි ඇතුල් වෙන්න වෙන්නේ.
ඉතින් වැට කො‍ටු බැදි නැති අපේම ලොවකට යන්න තියෙන්නේ නකල්ස් තමයි.
" කොහේද කොහේද අපේ ලොවක්
කොහේද කොහේද අපේ තැනක්
මුරකාවල් නැති වැට කො‍ටු බැදි නැති
අපේම අපේම නවාතැනක් "
ඒත් බොහෝ දෙනා කියන විදියට පරිසරයට උචිත නොවන දේවල් කරන අයට ගමන අතරතුරදී නොයක් කරදර වලට මුහුනපාන්නට වෙනවා. වෙනස් පරිසර පද්ධති කිහිපයක සුන්දරත්වය විදින්න නම් නකල්ස් රක්ෂිතය cross කරන්න ඕන. ඒත් අලි,කොටි සිටින කැළයක මග පෙන්වන්නෙකුගේ සහය නොමැතිව ගමන් කිරීම තරමක අභියෝගයක්, ඒත් අපේ තරුණ සිත් ඒ පි‍ටුපස්සේ දිවයනවා. මගේ මතකේ හැටියට මම 7 වතාවක් ඔය පැත්තේ ගිහින් තියෙනවා. මතකය ගිලිහෙන්න කලින් ගිහිපු ගමන් ටිකත් ලිව්වොත් හොදයි වගේ කියල හිතුනා.

1-නුවර->හුන්නස්ගිරිය->corbat's gap->මීමුරේ->නාරන්ගමුව->පල්ලේගම->මාතලේ(2008-08-01/02/03)
2-මාතලේ->Reverston->පිටවල පතන->ඉලුක්කුඹුර->පල්ලේගම->දඹුල්ල(2008-09-19)
3-දඹුල්ල->පල්ලේගම->රඹුක් ඔලුව->පල්ලේගම->දඹුල්ල(2009-06-20/21)
4-නුවර->හුන්නස්ගිරිය->corbat's gap->මීමුරේ->නාරන්ගමුව->පල්ලේගම->මාතලේ(2009-08-15/16/17)
5-මාතලේ->ඇටන්වල->මානිගල->වල්පොලමුල්ල->දූවිලි ඇලි->රඹුක් ඔලුව->පල්ලේගම->දඹුල්ල(2010-05-26/27/28)
6-නුවර->වත්තේගම->බඹ‍රැල්ල->කලුපහන->දූවිලි ඇල්ල->රණමුරේ->පල්ලේගම->මාතලේ(2010-10-08/09/10)
7-නුවර->හසලක->උඩගලදෙබොක්ක->ගලමුදුන->සුලුගුණේ->හසලක->මහියංගනය(2011-04-21/22/23)

නකල්ස් වල යන්න තවත් ඕන තරම් තැන් තියෙනවා. ඒත් කාලයත් එක්ක කොහොම ගැටෙන්නද?
මේ කියන්න යන්නේ මගේ 7වෙනි ගමන ගැනයි. අපි ගිහිපු 1වෙනි නකල්ස් ගමනෙදිම අපට අහන්නට ලැබුනා උඩගලදෙබොක්ක,ගලමුදුන ගම් ගැන, ජීවිතේ කවදහරි දවසක යන්න බලාපොරොත්තුවෙන් අපි හුග කලක් හිටියා. මුලින්ම අපේ ගමනේ plan එක වුනේ හසලක->උඩගලදෙබොක්ක->ගලමුදුන->මීමුරේ->හුන්නස්ගිරිය. මේ සැරේ අපේ ගමනට මාලක,සදුන්,චිත්රානල්,උදය,ජීවා එක්ක හය දෙනෙක් එකතු වුනා. රෑ 9ට කො‍ටුවෙන් පිටත්වෙන බිබිල bus එකෙන් අපි අපේ ගමන ආරම්භ කලා. 18 වංගුව පාර හදන නිසා රජ මාවත දිගේ ඇදුනු bus රථය වේරගංතොටට යනකොට උදේ 4.30 විතර වුනා. හසලකට යන්න උදේ 6ට bus රථය එනතුරු මහවැලි ගගේ අසිරිය බලන්නත් අපි අමතක කලේ නෑ. යහලුවෙකුගේ නිවෙසකින් උදේ ආහාරය ගත් අප බස් රථයකින් පමුණුපුරට ගියා. ඒ සදහා අපට පැයක පමණ කාලයක් ගත වුනා. පමුණුපුරට යහන්ගල මනාවට දිස් වෙනවා අපේ සිත් ඒ වෙත නෙත් නොපියා යොමුවුනා.

විනාඩි 40ක පමණ පා ගමනකින් පසුව පහලගලදෙබොක්කට පැමිණීමට අපට හැකි වුනා. ඉන් පසු සීඝ්රූ නැග්මක් අපි පසු කලා. පැයක පමන ගමනකින් පසුව අම්බලමක් හමුවන අතර මදක් එහි නැවතී විවේක ගත් අප දොළ පහරක් වෙතට ලං වුනා. එතනින් දකුණට ඇති පාරෙන් ගලමුදුන වෙත යාමට හැකි වුනද අප උඩගලදෙබොක්ක වෙත පියවර මැන්නා. දහවල් 12.30ට පමණ එහි ලගා වූ අප පලමු දින නවාතැන වූ ගමුදුනට යාමට පටන් ගත්තා. විශාල ගහක් මතින් දොලක් තරණය කල අප හේන් යායකට පිවිසුනා. බැලූ බැලූ අත ගස් මත ඇති පැලුත්, දකුණු පස නිම්නයෙන් දිස්වන සොරබොර ජලාශයෙන් එපිටට වූ භූමියත් අපගේ නෙත් සිත් පැහැර ගත්තා.

ගමනාන්තයට පවතින දුරත්, වැසිබර කාළගුණයත් නිසා අප ගහක් මත පැලක එදින රාත්රිලය ගත කිරීමට තීරණය කලා. ඉක්මනට ආහාරපාන වලින් සප්පායම් වූ අප පැලට ගොඩ වුනා. පැලේ පිහිටි ලිපද අපගේ උණුසුමට බොහෝ උපකාර වුනා.


ඊළග දිනයේ උදෑසනින් අවදි වූ අප උදේ ආහාරය ලබා ගෙන අපගේ ගමන උදෑසන 9ට ආරම්භ කලා. ඊලගට අපට පසු කිරීමට සිදු වුනේ වල් අලි ගැවසෙන ප්රුදේශයක් බැවින් වඩා වැඩි සුපරීක්ෂාකාරී බවකින් යුතුව ඉදිරියට ඇදෙන්නට සිදු වුනා. පෙරවරු 11ට පමණ අප ගලමුදුන ගමට සේන්දු වුන අතර අතරමගදී දිය දහරක පහසද ලබා ගත්තෙමු. ගමේ යටගියාව පේහාමි ආතාගෙන් දැනගත් පරිදි කුවේණිගෙන් පැවත එන යක්ෂ පරම්පරාවට නෑකම් කියන බව දැනගන්නට ලැබුණි.

එක පසකින් දකින්නට ලැබුනු ලකේගල සුන්දර දසුනක් අප හට මවා පෑවේය. මහ කන්නය සදහා මී හරකුන් මගින් කුඹුරු හාන ආකරයද දක්නට ලැබුනි.

බොහෝ නිවෙස් මැටියෙන් තනා තිබූ අතර ඔවුන් වී සහල් බවට පත්කරගනුයේ නිවසේ කුස්සියේ පොලොවට අල්ලා ඇති ගලක් මත වී ඇඹරීමෙනි. පාසලට පමනක් නල ජලය තිබූ අතර ගමේ සැවොම දෙනා ජල අවශ්යතතාවය සපුරාගත්තේ වතුර පීල්ල මගිනි. ළමයි 37 පමණ සිටින පාසල අපගේ නවාතැන කරගැනීමට ගමේ අය අවසර ලබා දුන්නේය. ගමේ ඇවිද සුන්දරත්වය විදි අප බොහෝ වෙහෙස වී කරමත ඔසවාගෙන ආ මොර‍ටුව විශ්ව විද්යානලයේ බෞද්ධ සංගමය මගින් පරිත්යාුග කරන ලද අභ්යාැස පොත් පාසල වෙත ලබා දුන්නේය. සතු‍ටු සිතින් අපි රාත්රිණය ගෙවා දැම්මෙමු. මීමුරේට යන මාර්ගය අවහිර වී ඇති බැවින් අපගේ පෙර සැලසුම් වෙනස් කිරීමට සිදු විය. උදෑසන 9.30ට පමණ අප ගලමුදුනට යන ප්ර්ධාන මාර්ගයෙන් පල්ලම් බැස්සෙමු. ඉතා සීඝ්රි බැස්මක් සහිත මෙම මාර්ගයේ කුඩා දිය ඇල්ලක පහස විදීමටද හැකි විය.


බොහෝ පළලක් ඇති හීන් ගග හරහා එතෙර වීම අපට නව අත්දැකීමක් විය. ඉන් පසු සුලුගුණේ ගමට සේන්දු වූ අප දහවල් 12.30ට පමන ගිනිපෙට්ටි පාලම අසලට ලගා වුනෙමු. ගිනිපෙට්ටි පාලම යනු aqueduct හෙවත් මහවැලි ගගේ අතු ගංගාවකට ඉහලින් පිහිටි පාලමක් හරහා වාරිමාර්ග ඇලක්, concrete ඇලක් ලෙස ගමන් කිරීමයි. ඉන්පසු මිණිපේ ඇල අසලින් දිවෙන මාර්ගය ඔස්සේ හසලක හරහා මහියංගනයට පැමිනි අප 18 වංගුව හරහා කොළඹ පැමිණියේ සදා නොමැකෙන මතකයක් සිත් තුල එකතු කරගෙනය.